Harwennefer (ook Herwennefer; voorheen ten onrechte Horemachet, Harmachis) was een oude Egyptische tegenkoning van de af en toe zogenaamde “35e dynastie” die van 205 tot 199 voor Christus, regeerde in Opper-Egypte.
Hij droeg de bijnaam “Geliefd bij Isis en Osiris, geliefd bij Amun-Re, koning van de goden, de grote god“.
In een inscriptie op de naos van de tempel van Edfu wordt het begin van de rebellenheerschappij gedateerd na de voltooiing van de dubbele poort in het 16e jaar (206/205 v. Chr.) van Ptolemaeus IV. Harwennefer is ook vooral bekend uit demotische documenten.
De oudste dateert van 11 november 205 voor Christus.
Harwennefer, die in Thebe in opstand kwam tegen de heerschappij van Ptolemaeus IV, profiteerde van de verschillende binnenlandse politieke problemen die in die tijd voor Ptolemaeus IV bestonden.
Voor het jaar 217 v. Chr. zijn er aanwijzingen voor een opstand in Noord-Egypte die eindigde in een partizanen oorlog die jaren duurde.
Uit deze onrust ontstond de opstand in Thebe.
In Pathyris, ten zuiden van Thebe, wordt Harwennefer gedateerd op 27 september 204 voor Christus.
In de periode die volgde regeerde hij waarschijnlijk over grote delen van het Thebaanse gebied.
Een Griekse inscriptie in de Abydenische dodentempel van Seti I, getuigt van het vijfde regeringsjaar (ongeveer 201 v. Chr.) van Harwennefer en tegelijkertijd dat deze stad in ieder geval tijdelijk in zijn handen was.
Hij werd officieel als koning erkend door de Amon-priesters in Thebe.
Alle documenten uit deze periode uit Thebe vermelden alleen deze heerser en negeren Ptolemaeus IV.
Harwennefer wordt voor het laatst genoemd in Thebaanse papyri van 9 juli en 7 augustus 199 v. Chr.
Rond dezelfde tijd belegerde het Ptolemaeïsche leger Abydos.
Of Harwennefer tijdens dit beleg in Abydos verbleef is niet bewezen, hij is mogelijk omgekomen in de belegeringsgevechten, aangezien Anchwennefer korte tijd later tot nieuwe farao in Thebe werd gekroond.