Nefaarud I of Nayfaurud I, beter bekend onder zijn gehelleniseerde naam Nepherites I, was een oude Egyptische farao, de stichter van de 29e dynastie in 399 voor Christus.
Volgens het Arameens papyrus 13 uit Brooklyn, kwam hij aan de macht in de herfst van399 v. Chr. na de opsluiting en executie van Amyrtaios.
Hij werd bondgenoot van Sparta tegen Perzië, met een schenking van 500 000 zakken graan en materiaal voor 100 schepen.
In 1869 te Mendes is er een ushabti gevonden van deze koning met minder belangrijke resten van zijn begrafenis in een sarcofaag van zwart graniet.
Talrijke sporen van bouwaktiviteiten van Nepherites’ zijn te vinden in Buto, Sais, Memphis en Karnak.

Geboortenaam: nAi.f-aAw-rwD(w) Nefarewdjew
(De groten bloeien)

Troonnaam: bA-n-ra (mri-nTrw) Baenre Meryneteru
(Ziel van Ra; Geliefd door de Goden)

Afbeelding van de Sphinx van Nepherites I (Louvre Museum).

Een sjabti van Nepherites I.
(Bron: Musée d’archéologie méditerranéenne de Marseille)