De Rhind Papyrus is thans het oudste (bekende) wiskundige geschrift op de wereld.
De kennis van de Egyptische wiskundigen wordt afgeleid van twee artefacten, de Rhind Papyrus en de Moscow Papyrus, beide stammen uit de periode tussen 2000 en 1550 voor Christus.
De Rhind Papyrus werd in 1858 gevonden door de Schotse egyptoloog Alexander Henri Rhind in Thebe in de ruïnes van een klein gebouw in de buurt van het Ramesseum.
Het is een geschrift opgesteld door de klerk Ahmes gedurende het bewind van de 15e dynastie van de farao van de Hyksos, Apepi I.
Ahmes was een Egyptenaar die leefde van omstreeks 1680 voor Chr. tot omstreeks 1620 voor Chr.
Over hemzelf en zijn leven is niets bekend.
Of Ahmes een wiskundige was, is ook niet bekend.
Ahmes leefde in een periode in de Egyptische beschaving zonder grote farao’s (1783 – 1560 v. Chr.) en zonder een krachtig centraal gezag.
Dit was de tijd der heerschappij van de Hyksos, de ‘heersers der vreemde landen‘, die uit het oosten kwamen en verwant waren aan de Semieten.
Ahmes beweert op dit document een 200 jaar ouder document te hebben gekopieerd (uit ongeveer 1850 v. Chr.).
Het geschrift van Ahmes dateert van rond 1550 voor Christus.
De papyrusrol, die in het hiëratisch, een vorm van cursieve hiërogliefen is beschreven, is een enkele rol die een lengte heeft van 5,4 meter en 32 centimeter breed.
Het document bevat allerlei wiskundige begrippen, methoden en symbolen en 87 wiskundige problemen en hun oplossingen.
Het gaat daarbij om rekenproblemen als het verdelen van een aantal broden over een aantal mensen, maar ook bijvoorbeeld om een methode om de oppervlakte van een driehoek te vinden.
In de Rhind Papyrus wordt de waarde van π gesteld op: (16/9)² = 3,16049.
Uit de Rhindpapyrus weten we dat de Egyptenaren alle breuken (met uitzondering van 2/3) uitdrukten als som van verschillende stambreuken, dus breuken met teller 1.
Zo schreven ze 2/9 als 1/6 + 1/18, en 8/11 als
Rhind Mathematical Papyrus: detail (recto, linkerdeel van de eerste sectie British Museum Department of Ancient Egypt and Sudan, EA10057).
Verworven door de Schotse advocaat A.H. Rhind tijdens zijn verblijf in Thebe in de jaren 1850. lengte: 295,5 cm, breedte: 32 cm (hele sectie EA10057)
Een tweede sectie wordt bewaard in het British Museum (EA 10058 lengte: 199,5 cm, gelijke breedte)
Fragmenten van een kleine tussensectie (18 cm lengte) worden bewaard in de Brooklyn Museum.
Een gedeelte van de Rhindpapyrus.