De hemelgodin van de Heliopolitaanse scheppingsmythe.
Ze was de tweelingzuster van Geb – de aarde – met wie ze vier kinderen kreeg: Osiris, Isis, Seth en Nephthys, voordat Shu – de lucht – hen van elkaar scheidde.
Door zich over de aarde heen te buigen met haar handen en voeten op de vier windstreken houdt ze de chaos waaruit de kosmos is ontstaan op afstand.
Ze was ook de moeder van de zonnegod Ra, omdat ze hem elke avond opat en hij ’s nachts door haar lichaam reisde om de volgende morgen weer uit haar geboren te worden, net als de zon.
Ze was daarom ook een begrafenisgodin die het lichaam van de overleden farao in haar armen nam.
Ze wordt dikwijls afgebeeld aan de binnenkant van sarcofagen, waarbij ze met gespreide armen en benen over de farao heen buigt zodat de overledene weer herboren kan worden.
Noet werd afgebeeld als een vrouw die op haar handen en voeten staat en zo de onder haar zittende Geb en Shu, de goden van lucht en licht beschermt.
