Osorkon IV was een Egyptische farao tijdens de late Derde Tussenperiode.
Traditioneel beschouwd als de laatste koning van de 22e dynastie, was hij de facto weinig meer dan de heerser in Tanis en Bubastis, in Neder-Egypte.
Osorkon regeerde tijdens een van de meest chaotische en politiek gefragmenteerde perioden van het oude Egypte, waarin de Nijldelta bezaaid was met kleine Libische koninkrijken en vorstendommen en Meshwesh-heerschappijen als de laatste erfgenaam van de Tanite heersers, erfde hij de meest oostelijke delen van deze koninkrijken, het meest betrokken bij alle politieke en militaire omwentelingen die het Nabije Oosten spoedig zouden treffen.
Tijdens zijn regeerperiode moest hij het hoofd bieden aan de macht van en zich uiteindelijk onderwerpen aan, de Kushite-koning Piye tijdens Piye’s verovering van Egypte.
Osorkon IV had ook te maken met het dreigende Neo-Assyrische rijk buiten zijn oostgrenzen.
Osorkon IV besteeg de troon van Tanis in ca. 730 voor Christus, aan het einde van de lange regeerperiode van zijn voorganger Sheshonq V van de 22e dynastie, die mogelijk ook zijn vader was.
Deze enigszins traditionele collocatie werd echter in 1970 voor het eerst uitgedaagd door Karl-Heinz Priese, die er de voorkeur aan gaf Osorkon IV in een lager-Egyptische tak van de 23e dynastie te plaatsen, direct na het bewind van de schimmige farao Padibastet I, deze plaatsing vond de steun van een aantal geleerden.
Osorkon’s moeder, genoemd op een electrum aegis van Sekhmet nu in het Louvre, was Tadibastet III.
Het rijk van Osorkon IV was alleen beperkt tot het district Tanis (Rˁ-nfr) en het grondgebied van Bubastis, beide in de oostelijke Nijldelta.
Zijn buren waren Libische prinsen en Meshwesh-leiders die hun kleine rijken regeerden buiten zijn gezag.
Rond 729/28 voor Christus, kort na zijn toetreding, stond Osorkon IV voor de kruistocht onder leiding van de Kushite farao Piye van de Nubische 25e dynastie.
Samen met andere heersers van Neder- en Midden-Egypte – voornamelijk Nimlot van Hermopolis en Ioepoet II van Leontopolis – sloot Osorkon IV zich aan bij de coalitie onder leiding van het opperhoofd van het Westen, Tefnacht, om zich te verzetten tegen de Nubische.
De opmars van Piye was echter niet te stoppen en de tegengestelde heersers gaven zich de een na de ander over.
Osorkon IV vond het verstandig om de Tempel van Ra in Heliopolis te bereiken en persoonlijk hulde te brengen aan zijn nieuwe opperheer Piye – een actie die al snel werd geïmiteerd door de andere heersers.
Zoals vermeld op zijn Victory Stèle, accepteerde Piye hun onderwerping, maar Osorkon en de meeste heersers mochten de koninklijke omheining niet betreden omdat ze niet besneden waren en vis hadden gegeten, beide gruwelen in de ogen van de Nubiërs.
Niettemin mochten Osorkon IV en de anderen hun vroegere domeinen en gezag behouden.
Er is geen melding gemaakt van Osorkon IV na 716 voor Christus.
Sommige archeologische vondsten suggereren dat kort na deze datum Bokchoris (Bakenrenef) van de 24e dynastie zijn rijk naar het oosten heeft uitgebreid en Osorkon bij Tanis heeft verdrongen.
In 712 v.Chr. marcheerde Piye’s opvolger Shabataqa noordwaarts en versloeg Bokchoris.
Toen rond hetzelfde jaar koning Iamani van Ashdod zijn toevlucht zocht tegen Sargon II in Egypte, was Shabataqa in feite de enige heerser van Egypte en gaf hij Iamani geketend terug aan de Assyriërs.
Hoe dan ook, Osorkon IV was voor dat jaar schijnbaar dood.
Een paar jaar later claimde een man genaamd Gemenefkhonsbak, mogelijk een afstammeling van de inmiddels ter ziele gegane 22e dynastie, voor zichzelf de faraonische koninklijke titels en regeerde in Tanis als zijn prins.

Geboortenaam: wsrkn (mri-imn) Osorkon Meryamun
(Geliefd door Ra)

Troonnaam: aA-xprw-ra (stp.n-imn) Aakheperure Meriamon
(Groot is de manifestatie van Ra; Geliefd door Ra)

Tekening van een oud Egyptisch reliëf op een blok.
Het blok (inv. nr. BLM-I-18) werd in 2010/11 gevonden in het voormalige meer van de tempel van Mut in Tanis
en zou nu de farao Osorkon IV in archaïsche stijl voorstellen.
Een cartouche is gedeeltelijk zichtbaar aan de rechterkant en bevat de troonnaam van Osorkon IV, Usermaa(t)re.
(Ref: Dodson, Aidan (2014) “De komst van de Kushites en de identiteit van Osorkon IV” in Pischikov)

Close-up van de Victory Stèle van Piye.
Osorkon IV is de linker van de neerknielende koningen.
(Bron: Auguste Mariette (1821-1881), Monuments divers recueillis en Egypte et en Nubie (1872))

Klein schild van Sekhmet met de naam Osorkon en Tadibastet, in het Louvre.
(Bron: Department of Egyptian Antiquities of the Louvre)