Seqenenre (ook Seqenen-Re, Sekenenre of Sekenenre Tao), was een oude Egyptische farao van de 17e dynastie en regeerde ongeveer vijf jaar tot ongeveer 1554 voor Christus, volgens Franke tot omstreeks 1545 v. Chr.
De troonnaam lijkt niet willekeurig gekozen te zijn, maar leunt zwaar op de troonnaam van Apopi I, Aa-qen-en-re, volgens Detlef Franke kan de naam Horus niet langer worden gelezen als “Hij die in Thebe verscheen” maar als “Hij die in waarheid verscheen“.
Hij was waarschijnlijk de zoon van Tetisheri en Senachtenre.
Seqenenre was koning van Thebe ten tijde van de Hyksos-heerschappij in Egypte, dus hij regeerde alleen het land tussen Elephantine en Abydos.
In die tijd waren de plaatselijke stamhoofden vazallen van de Hyksos.
Het is mogelijk dat er enige handel tussen hen was, maar naar alle waarschijnlijkheid moesten ze schatting betalen in de vorm van belastingen aan de heersers van Auaris.
Zijn voorouders hadden het gezag van de Hyksos niet in twijfel getrokken, maar het is waarschijnlijk dat Seqenenre begon te rebelleren tegen de Hyksos onder hun koning Apopi I.
Kamose, halfbroer of mogelijk broer en Seqenenre’s zoon Ahmose zetten zijn strijd voort, verdreven de Hyksos uit Egypte en Ahmose vestigde de 18e dynastie.
De koning wordt als de bouwer bevestigd door een latei van een tempel in Deir el-Ballas.
Hij bouwde ook een paleis op de oostelijke oever van Deir el-Ballas, dat waarschijnlijk werd gebouwd naar het voorbeeld van het Hyksos-paleis in Auaris.
Op een stèle uit Karnak offert hij aan Amon, zijn naam is te vinden op een andere stèle van de priester Moses en enkele kleinere vondsten zoals de lijkwade van prinses Ahmose, zegels, sfinxfiguren, werpstok, kam, schrijfpalet, hangers en ook een standbeeld van prins Ahmose.

tA-aA Tao (Taakenu)
([Thot] is de grote)

sqni.n-ra Seqenenre
(Wie slaat als Ra)

Mummie en doodskist.

De mummie komt uit de cachette van Deir el-Bahari en werd officieel ontdekt in 1881, mogelijk al in 1860.
Het bevindt zich nu in de mummiekamer van het Egyptisch Museum in Caïro en draagt ​​de aanduiding CG 61051, het werd op 9 juni 1886 gedeeltelijk uitgepakt door Gaston Maspero.
Grafton Elliot Smith voltooide het uitpakken op 1 september 1906.
De mummie is de oudste in de cachette die tot nu toe met zekerheid is geïdentificeerd en suggereert dat Seqenenre 35 tot 40 jaar oud was en ongeveer 1,70 m lang toen hij stierf.
De mummie van Seqenenre heeft veel ongewone verwondingen, waaronder ernstige hoofdwonden.
Volgens Maspero geven deze duidelijk aan dat de heerser sneuvelde in de strijd.
Uit het onderzoek van Daniel Fouquet bleek dat de slechte conditie van de mummie ook kon worden toegeschreven aan natuurlijke ontbinding tijdens het transport naar Thebe voor mummificatie. Smith verwierp de theorie van Fouquet volledig omdat deze in tegenspraak was met de schijnbare hoofdletsels.
De koning was blijkbaar achter één oor doorboord met een mes of zwaard, de wang en neus zijn mogelijk met een knuppel ingeslagen.
Daarnaast waren er grote wonden zichtbaar boven het rechteroog en op de bovenkant van het hoofd, mogelijk toegebracht met een strijdbijl.
Salima Ikram en Aidan Dodson wezen op een recente studie van de wond achter het oor, waaruit bleek dat deze voor de dood van de koning genas.
Het is dus ook mogelijk dat de koning alleen gewond is geraakt in de strijd en vervolgens tijdens de herstelfase het slachtoffer is geworden van een moord.
De rest van het lichaam is slecht bewaard gebleven en heeft veel mysteries.
De armen van de koning waren nog steeds in een starre positie, er is blijkbaar geen poging gedaan om ze uit te rekken voorafgaand aan de mummificatie.
Opvallend is ook dat het hart is verwijderd, het hart was de zetel van persoonlijkheid en geest en bleef normaal gesproken in het lichaam omdat het een magische betekenis had in begrafenisovertuigingen.
De balsemers hadden ofwel haast of hadden opzettelijk geprobeerd zijn leven in het hiernamaals te voorkomen, de hersenen bleven achter in de schedel, die normaal meestal werden verwijderd. Volgens Smith waren de botten ontwricht en werden ze alleen bij elkaar gehouden door de buitenste huid.
Verder noemde Smith een aangename geur van aromatisch houtpoeder, die over het hele lichaam verspreid was.
De mummie werd gevonden in de originele Rishi-kist, waaruit de koninklijke uraeus en oog-inleg waren verwijderd en veel van het verguldsel eruit was geschraapt.
Volgens Nicholas Reeves werden de inscripties en symbolische elementen bewaard en hersteld door oude restaurateurs en werd de goudlaag zorgvuldig verwijderd.
De restauratie van de inscripties is mogelijk een teken van dieven die in de tussentijd de inscripties om onbekende redenen hebben vernietigd.

Schrijfpalet met namen van Seqenenre. Louvre museum.

Sarcofaag hoofd van Seqenenre Tao.

(Bron; Flinders Petrie (1853-1942), 1896 A History of Egypt, II)