Sheshonq II (of Shoshenq II) was een farao van de 22e dynastie van Egypte, hij was de enige heerser van deze dynastie wiens graf niet werd geplunderd door grafrovers.
Zijn laatste rustplaats werd ontdekt in een voorkamer van het graf van Psoesennes I in Tanis door Pierre Montet in 1939.
Montet verwijderde het deksel van de kist van Sheshonq II op 20 maart 1939, in aanwezigheid van koning Farouk van Egypte zelf.
Het bleek veel met juwelen ingelegde armbanden en pectoralen te bevatten, samen met een prachtige zilveren kist met een havikskop en een gouden grafmasker.
Het gezichtsmasker was op het hoofd van de koning geplaatst.
Montet ontdekte een jaar later in februari en april 1940 de intacte graven van twee koningen van de 21e dynastie respectievelijk Psoesennes I en Amenemope.
Er is een kleine mogelijkheid dat Sheshonq II de zoon was van Sheshonq I.
Twee armbanden van het graf van Sheshonq II vermelden koning Sheshonq I, terwijl een pectoraal was gegraveerd met de titel ‘Grote Leider van de Ma Sheshonq‘, een titel die Sheshonq I gebruikte onder Psoesennes II voordat hij koning werd.
Deze items kunnen worden geïnterpreteerd als bewijs van een mogelijke kinderlijke band tussen de twee mannen of als slechts erfstukken.
Aangezien de grafvoorwerpen van deze farao, zoals zijn zilveren kist, juwelen pectoralen en kartonnage hem allemaal de unieke koninklijke naam Heqakheperre geven, was hij hoogstwaarschijnlijk een echte koning van de 22e dynastie in zijn eigen recht en niet slechts een minderjarige mederegent.
Jürgen von Beckerath neemt deze interpretatie van het bewijsmateriaal over en wijst Sheshonq II een onafhankelijke regering van 2 jaar toe in Tanis.
In hun academische publicatie uit 2005 over de Egyptische chronologie, schreven de egyptologen Rolf Krauss en David Alan Warburton Sheshonq II ook een onafhankelijke heerschappij toe van 1 tot 2 jaar in de 22e dynastie, hoewel ze de korte heerschappij van Sheshonq II tussen die van Takelot I en Osorkon II plaatsen.
De Duitse egyptoloog Thomas Schneider heeft in een artikel uit 2010 de geldigheid van de verwijzing in Manetho’s belichaming van de “3 [Tanite] koningen” uit de versie van Africanus geaccepteerd en plaatste de heerschappij van zowel Sheshonq II als Tutkheperre Sheshonq in het interval tussen Osorkon I en Takelot I.
Het exclusieve gebruik van zilver voor de creatie van de kist van Sheshonq II is een krachtig symbool van zijn macht, omdat zilver ‘in Egypte aanzienlijk zeldzamer was dan goud’.
Dr. Derry’s medisch onderzoek van de mummie van Sheshonq II onthult dat de koning stierf als gevolg van een enorme septische infectie door een hoofdwond.
De laatste rustplaats van Sheshonq II was zeker een herbegrafenis omdat hij werd gevonden begraven in het graf van een andere koning, Psoesennes I van de eenentwintigste dynastie.
Wetenschappers hebben bewijs gevonden van plantengroei op de basis van de kist van Sheshonq II, wat suggereert dat het oorspronkelijke graf van Sheshonq II onder water was komen te staan, waardoor het nodig was hem en zijn begrafenisuitrusting in een ander graf te herbegraven.
Zoals Aidan Dodson schrijft:
Het is overduidelijk dat de aanwezigheid van Sheshonq II in NRT III (het graf van Psoesennes I) het resultaat was van een herbegrafenis.
Afgezien van de aanwezigheid van de [konings]kisten in een zeer gemengde groep tweedehands potten, toonde de gebroken toestand van de trog van de zilveren kist van de koning aan dat deze in de oudheid ruw was behandeld.
Geboortenaam: SS(nq) ([mri]-imn) Sheshonq [Meri]amon
(Geliefd door Amon)
Troonnaam: HqA-xpr-ra (stp-n-ra) Heqakheperre Setepenre
(De manifestatie van Ra heerst; Gekozen door Ra)
Gouden grafmasker van Sheshonq II in het Cairo Museum.
Pectoraal van Sheshonq II.
Blik op het graf NRT III dat laat zien waar Sheshonq II werd begraven en ontdekt.
(Bron: Neithsabes op Wikipedia)
De zilveren kist van Sheshonq II.
(Bron: Caïro Museum)
