Shai (ook gespeld als Sai of soms Shay en in het Grieks als Psais) was de vergoddelijking van het concept van het lot in de Egyptische mythologie.
Als een concept, zonder specifieke reden om het ene geslacht boven het andere te associëren, werd Shai soms als vrouwelijk beschouwd, in plaats van de meer gebruikelijke opvatting van mannelijk zijn, in welke omstandigheid Shai werd aangeduid als Shait (eenvoudigweg de vrouwelijke vorm van de naam).
Zijn naam weerspiegelt zijn functie, want het betekent ‘(dat wat is) verordend’.
Als de god van het lot werd gezegd dat hij de duur van het leven van elke man bepaalde, en aanwezig was bij het oordeel over de ziel van de overledene in de Duat.
Dientengevolge werd hij soms geïdentificeerd als de echtgenoot van Meshkent, de godin van de geboorte of in latere jaren, van Renenoetet, die de Ren toewees en werd hij beschouwd als de godin van het geluk.
Vanwege de kracht die met het concept gepaard ging, zei Echnaton, bij het introduceren van het monotheïsme, dat Shai een attribuut was van Aten, terwijl Ramses II beweerde de heer van Shai (d.w.z. heer van het lot) te zijn.
Tijdens het Ptolemaeïsche Egypte werd Shai, als god van het lot, geïdentificeerd met de Griekse god Agathodaemon, die de god van de waarzeggerij was.
Dus, aangezien Agathodaemon werd beschouwd als een slang en het woord Shai ook het Egyptische woord voor varken was, werd Shai in de Helleense periode soms afgebeeld als een varken met een slangenkop, bij Egyptologen bekend als het Shai-dier.
