Dynastie 24: 727 – 715

In de tijd van de Libische anarchie bestond Egypte uit een verzameling vorstendommen en koninkrijkjes en een soort kerkelijke staat in het zuiden.
Een aantal van deze vorstendommen werd geregeerd door vorsten van Libische (eigenlijk: Meshwesh) afkomst.
In Saïs regeerde zo in de tijd van Sheshonq V ene Osorkon.
Deze werd opgevolgd door Tefnacht die zich ‘Groot hoofd van de Libu’ en ‘Prins van het westen‘ noemde.
Hij had de westelijke delta in zijn macht en wist de vorsten van Hermopolis en Herakleopolis ertoe te bewegen hem te steunen in zijn poging zich tot koning van de Twee Landen uit te roepen.
Zo ontstond de vierentwintigste dynastie, die echter nooit het gehele land in handen kreeg.
Een deel van het noorden erkende nog de vorsten van dynastie 23 die de Echtgenote van de god Amon benoemden.
Later steunde het zuiden de vorsten van Napata in Nubië die de vijfentwintigste dynastie zouden leveren.
Tefnacht werd opgevolgd door Bakenrenef (Bochoris).
In zijn tijd veroverden de Nubiërs vrijwel het gehele land (ca 715 v. Chr.) en benoemden een (waarschijnlijk Ethiopische) gouverneur in Saïs. Ammeris.

De farao’s van deze dynastie:

(Klik op de naam van de farao om meer te zien)

Tefnacht (Tefnakht) 727 – 720

Bakerenef (Bokchoris) 720 – 715

Pedinemty (Padinemti)

Late periode.

Nadat Egypte zwak was geworden en Soedan meer en meer zelfbestuur kreeg, ging het eigen dynastieën vormen en nam Napata uit Nubië controle van de lagere Nubië.
Hij werd opgevolgd door Piye en het is Piye die besliste noordwaarts op te rukken in een poging om zijn tegenstander te verpletteren die in het Deltagebied van Nijl regeerde.
Hij slaagde erin om Memphis te bereiken.
Zijn tegenstander Tefnacht gaf zich uiteindelijk over, maar hij mocht zijn macht in Lager Egypte behouden.
Onder Shabaka werd het rijk helemaal veroverd.
Deze vestigde zich in Thebe en zorgde ervoor dat de hogepriesters van Amon alleen maar religieuze macht hadden.
Memphis en het Deltagebied werden echter het doel van vele aanvallen van Assyriërs.
Assurbanipal verovert Egypte en de farao van 25ste dynastie vluchtte naar Ethiopië.
De macht van de Assyriërs was echter niet sterk en Psammetichus slaagde erin om Midden en Neder Egypte onder zijn regering te herenigen die de 26ste dynastie en het begin van de Late Periode vormde.
Uiteindelijk breidde hij zijn controle over heel Egypte uit in 656 v.Chr.
Na enige tijd voelde hij zich sterk genoeg om alle banden met Assyrië op te heffen, en de Assyrische invloed verdween.
De periode van Saïs, een andere naam voor de 26ste dynastie, was een eeuw van herleving van Egypte.
Tijdens de regeerperiode van Apries werd een leger gestuurd om de Libiërs te helpen om de Griekse kolonie van Cyrene te elimineren.
De rampzalige nederlaag van dit leger bewerkstelligde een burgeroorlog die resulteerde in de vervanging van Apries door Amasis II.
Volgens recente Griekse verslagen was Amasis meestal betrokken bij Egyptische binnenlandse zaken en de bevordering van goede relaties met zijn buren, hij stierf in 526 v. Chr.
Het jaar daarna viel Egypte onder Perzische macht en de Perzische koning Cambyses II werd de eerste koning van de 27ste dynastie die puur Perzisch was.
De Egyptenaren kwamen voortdurend in opstand en de 28ste dynastie was opnieuw een Egyptische dynastie.
De Perzen kwamen echter met een enorm leger en heroverden het rijk, waardoor met de 29ste dynastie de Perzen opnieuw aan de macht kwamen.

Dynastie 25: 740 – 656

De 25ste dynastie van Egypte wordt ook wel de Kushitische of Nubische genoemd.
Zij waren namelijk vorsten uit het zuidelijk van Egypte gelegen Napata en van alle vorstenhuizen het meest duidelijk zwarte Afrikanen.
Nubië was al vanaf de eerste dynastieën onder invloed van Egypte gekomen en in het Nieuwe Rijk bij tijd en wijle onder Egyptische bestuur geweest.
De cultus van de god Amon was er diep geworteld en toen het Nubische vorstenhuis Egypte veroverde zagen zij dat zeker niet als het veroveren van ‘vreemd’ gebied.
Dynastie 25 heeft van ongeveer 747 tot 664 v. Chr. over Egypte geheerst, maar in Nubië zelf is het vorstenhuis veel langer aan de macht geweest, eerst met de hoofdstad Napata, later het veel verder stroomopwaarts gelegen Meroë.

De farao’s van deze dynastie:

(Klik op de naam van de farao om meer te zien)

Alara 770 – 750

Kasjta (Kashta) 750 – 730

Piye (Piankhi) 730 – 716

Shabaka 716 – 702

Shebitku (Shabataka) 702-690

Gemnefkhonsubak 700 – 680

Taharqa 690 – 664

Padibastet II 680 – 665

Neferkare 665 – 657

Tanwetamani 664 – 656

Dynastie 26: 664 – 525

Na de dood van de Nubische gouverneur Ammeris rond 695 v. Chr. regeerde er in Saïs weer een vorst van plaatselijke afkomst die bekend staat onder de Griekse naam Stephinates of de Egyptische naam Tefnacht II.
In zijn tijd trachtten de Assyriërs in toenemende mate grip te krijgen op Egypte, om te beginnen in de Nijldelta.
Dit gaf de vorsten van Saïs, eerst Tefnacht II, later zijn opvolger Nekawab de gelegenheid zich tegen de Nubische overheersing te verzetten.
Rond 672 volgde Necho I in Saïs Nekawab op en in 669 vielen de Assyriërs onder Ashurbanipal Egypte binnen.
Zij drongen tot in het diepe zuiden door en dreven de Nubiërs terug naar hun land van oorsprong.
De meeste vorsten in de Delta werden gedood maar niet Necho.
Integendeel, de Assyriërs zetten zijn zoon Psamtik op de troon van Athribis.
De Nubiërs trachtten echter onder Tanwetamani opnieuw het land onder de duim te krijgen.
Zij rukten op en namen Memphis in, Necho I sneuvelde in de strijd en de vorsten van de delta kondigden bij monde van Pekrur van Pi-Soped (een Libisch vorstendom) hun overgave aan.
Opnieuw vielen echter de Assyriërs het land binnen en verdreven de Nubiërs.
Nu dat Psamtik ook zijn vader op de troon van Saïs opgevolgd was kon hij zich tot koning van geheel Egypte opwerpen.
Psamtik I regeerde 54 jaar en in die tijd wist hij de macht van alle plaatselijke vorstendommen te breken.
Hij zette zijn dochter Nitocris op de troon van Thebe en de macht van de zuidelijk theocratie werd danig beperkt.
Zo kwam voorgoed een einde aan de invloed van zowel de Libiërs als de Nubiërs.
Egypte was voor het eerst sinds Ramses XI, vier eeuwen voor zijn tijd, weer verenigd onder een koning die men als een inheems vorst kan beschouwen, hoewel het koninklijk huis eigenlijk wel van Libische afkomst was.
Dit was het begin van de Saïtische Renaissance, een tijd van bloei voor Egypte, waarin het land sterk teruggreep op het eigen roemruchte verleden.
De voornaamste bron over de geschiedenis van deze periode is de Griekse historicus Herodotus.
Er kwam na ruim een eeuw een eind aan de dynastie door de inval en verovering door Cambyzes II van Perzië in 525 v. Chr. die de laatste koning Psamtik III versloeg bij Pelusium.
De farao vluchtte naar Memphis, werd opnieuw verslagen en uiteindelijk in ketens naar Susa weggevoerd.
Zijn zoon Inaros slaagde er nog enige tijd in om in opstand te komen (454 v. Chr.). Amyrtaeus van de achtentwintigste dynastie stamde van hetzelfde vorstenhuis af.

De farao’s van deze dynastie:

(Klik op de naam van de farao om meer te zien)

Ammeris 715 – 695

Stephinates (Tefnacht II) 695 – 688

Nekaub 695 – 688

Necho I (Nekau I) 672 – 664

Psamtik I (Psammetichus I) 664 – 610

Necho II (Nekau II) 610 – 594

Psamtik II (Psammetichus II) 595 – 589

Apries 589 – 570

Amasis 570 – 526

Psamtik III (Psammetichus III) ca. 526-525

Dynastie 27: eerste Perzische Periode 525 – 404

De 27ste dynastie is de eerste Perzische dynastie van Egypte.
Deze begon met Cambyses, die het land in 525 v. Chr. veroverde, dit deed hij met Fenicische en Cypriotische vloten.
Met behulp van verraad en een paar Griekse huurlingen kreeg hij het Egyptische leger plat bij Pelusium.
Nadat hij ook Memphis had veroverd, liet hij een groot deel van de bevolking ombrengen of deporteren naar Perzië.
Hij werd eerst als een tiran gezien, maar later gingen hij en zijn opvolgers streven voor gelijkheid van alle volkeren.
Cambyses was samen met Darius I ook de grondlegger van het eerste Suez-kanaal.

De farao’s van deze dynastie:

(Klik op de naam van de farao om meer te zien)

Cambyses II ca. 525-522

Petubastis III 522 – 520

Darius I 521 – 486

Xerxes I 486 – 466

Artaxerxes I 465 – 424

Inaros

Xerxes II 424

Sogdianus 424

Darius II 424 – 404

Artaxerxes II 404 – 402

Dynastie 28: 404 – 399

De 28ste dynastie van Egypte wordt gevormd door Amyrtaios uit Saïs die het in 404 v. Chr. lukte om de Delta te bevrijden van de Perzische overheersing.
Rond 400 v. Chr. had hij het gehele land veroverd, waarmee zijn regering de 28ste dynastie vormt.

De farao van deze dynastie:

(Klik op de naam van de farao om meer te zien)

Amyrtaios 404 – 399

Dynastie 29: 399 – 380

In 399 v. Chr. eigende Nepherites I uit Mendes zich de troon toe, die tot dan toe was bezet door Amyrtaios uit Saïs, hiermee werd de 29ste dynastie gesticht.
Nepherites I en zijn opvolgers Psammuthis en Hakoris ondernamen diverse bouwprojecten in Egypte en het lukte hen eveneens de Perzische aanval in 385-383 v. Chr. af te weren, waarbij zij grotendeels afhankelijk waren van de Griekse huursoldaten.
Echter, in 380 v. Chr. lukte het Nectanebo I, een generaal uit Sebennytos in de Delta, om de troon te bemachtigen en stichtte hiermee de 30ste dynastie.

De farao’s van deze dynastie:

(Klik op de naam van de farao om meer te zien)

Nefaarud I (Nepherites I) 399 – 393

Hernebkha Muthis 393 – 391

Psammuthis 392 – 390

Achoris (Hakoris, Hakor) 392 – 380

Nefaarud II (Nepherites II) 380

Dynastie 30: 380 – 342

In 380 v. Chr. usurpeerde Nectanebo I, een generaal uit Sebennytos de troon en stichtte hiermee de 30ste dynastie.
In 38 jaar schreven een drietal farao ’s, Nectanebo I, Djedhor (Teos) en Nectanebo II, de historie van de laatste inheemse dynastie.
Tijdens de regering van Nectanebo I floreerde de kunst en werden diverse bouwwerken opgericht.
In 373 v. Chr. lukte het hem een Perzische invasie af te weren.
Zijn opvolger Teos begon een offensief in Palestina, maar werd tijdens zijn verblijf in het buitenland door een rebellie in Egypte van de troon gestoten, die overgenomen werd door zijn neef, Nectanebo II.
In 350 v. Chr. slaagde Nectanebo II erin een aanval van de Perzische vorst Artaxerxes III Ochus af te weren, maar in 343 v. Chr. lukte het de Perzen toch om de macht in Egypte in handen te krijgen, waarmee de periode van de tweede Perzische overheersing in Egypte begon, die ook wel de 31ste dynastie genoemd wordt.

De farao’s van deze dynastie:

(Klik op de naam van de farao om meer te zien)

Nectanebo I 380 – 361

Djedhor (Teos) 364 – 359

Nectanebo II ca. 360-342

Dynastie 31: 2de Perzische Periode 342 – 332

In 342 v. Chr. veroverden de Perzen voor de tweede keer in de geschiedenis Egypte, waarmee de tweede Perzische overheersing, ook wel de 31ste dynastie een feit werd.
Deze tien jaar durende periode werd gedurende ongeveer twee jaar onderbroken door de regering van de inheemse vorst Khababash, die controle lijkt te hebben gehad over geheel Beneden-Egypte.
De Perzische overheersing werd door de Egyptenaren als onderdrukkend ervaren, wat ertoe leidde dat de inval van de Macedoniër Alexander de Grote in 332 v. Chr. als een bevrijding van Egypte werd gezien.

De farao’s van deze dynastie:

(Klik op de naam van de farao om meer te zien)

Artaxerxes III (Ochos) 342 – 338

Arses 338 – 335

Egyptische tegenkoning Khabash (Khababash) 337 – 335

Darius III Codomanus 335 – 332