Het Nieuwe Rijk.

Deze periode (1550-1070 voor Christus) wordt gezien als de Gouden Eeuw van Egypte.
De architectuur en kunst ontwikkelde zich nog meer.
Er werden belangrijke uitvindingen gedaan met het begin van de IJzertijd.
De beroemdste farao’s (18de – 20ste dynastie) komen uit deze tijd, denk hierbij aan namen als Amenhotep I, Seti I, Toetanchamon en alle Ramsesanen (Ramses I tot en met Ramses XI).
In 1567 joeg de Thebaanse heerser Amosis I de Hyksos het land uit en stichtte een groots en machtig Egyptisch Rijk, dit was het begin van het Nieuwe Rijk met ongekend machtige farao’s.
De heersers uit het Nieuwe Rijk werden begraven in het legendarische Dal der Koningen bij Luxor.
Niet langer was het graf zelf het middelpunt, maar de graftempel.
In het Dal der Koningen zijn wereldberoemde ontdekkingen gedaan, waarvan de beroemdste het graf van Toetanchamon is geweest met zijn onwaarschijnlijk mooie schatten, waaronder zijn gouden dodenmasker en sarcofaag.
Een zeer revolutionaire en omstreden farao was Amenhotep IV.
In Egypte had men vroeger een staatsgod,  Amenhotep IV schafte de staatsgod Amon af en verving deze voor de zonnegod Aton.
Dit was voor hem de enige god die telde in Egypte.
Het gevolg van het afschaffen van deze voormalige staatsgod was dat de priesters hun functie niet meer konden uitoefenen.
Toen Toetanchaton, de schoonzoon van Achnaton, op tienjarige leeftijd aan de macht kwam werd hij aangespoord zijn naam te veranderen in Toetanchamon om zo de staatsgod Amon, in ere te herstellen.
De (naar het schijnt) beeldschone vrouw van Amenhotep IV, koningin Nefertete, had veel aanzien.
De bekende buste van haar hoofd is te zien in het Neues Museum in Berlijn.

In het oude Egypte was een farao die boven alle andere uitsteeg, Ramses II.
Op zijn naam werden kolossale bouwwerken geplaatst langs de Nijl om mensen af te schrikken, maar vooral om zichzelf te eren.
Het gigantische beeld van Ramses II in Abu Simbel is een van de vele bewijzen van zijn grote macht.
Deze farao is niet alleen zo invloedrijk geweest vanwege zijn lange regeerperiode van maar liefst 67 jaar, maar ook vanwege de oorlogen die hij voerde met de Hittieten.
De vader van Ramses II, Seti I, was eigenlijk nog veel genialer.
Onder zijn bewind kreeg de kunst een artistieke opleving en hij herstelde tegelijkertijd het land door tactisch slimme oorlogen te voeren.
De laatste machtige farao van het Nieuwe Rijk was Ramses III, hij wist in zijn regeerperiode van ruim 30 jaar heel wat tegenslagen te overleven.

Met betrekking tot het Nieuwe Rijk, is er onlangs een prachtig informatief en rijkelijk geïllustreerd boek verschenen.

Mysteries van het Oude Egypte

Ondergang van het Nieuwe Rijk

Dynastie 18: ca. 1534 – 1292

De 18de dynastie was de eerste dynastie van het Nieuwe Rijk.
Deze dynastie werd ingeluid toen Ahmose Avaris innam en de Hyksos uit Egypte verdreef.
Deze dynastie kent veel beroemde farao’s, zoals Hatsjepsoet, de vrouwelijke farao. Amenhotep III, Echnaton en Toetanchamon.
In de periode van Echnaton is er tijdelijk een andere hoofdstad geweest, Amarna.
Hij stichtte een eigen monotheïstische godsdienst rond Aton, de zonneschijf. Daarom verplaatste hij de hoofdstad van Thebe, centrum van de oude goden, naar zijn eigen creatie, Amarna.
Ook is men in deze periode begonnen met graven te maken in het Dal der Koningen en het Dal der Koninginnen.
Waarschijnlijk was het vanaf de regering van Amenhotep III gewoonte om de vier beschermgodinnen Isis, Nephthys, Selket en Neith op de hoeken van de koninklijke sarcofaag te zetten.
Het gebruik bleef echter beperkt tot deze dynastie, want de kist van Horemheb was de laatste met deze beeldjes om de kist.

De farao’s van deze dynastie:

(Klik op de naam van de farao om meer te zien)

Ahmose I (Ahmes I of Ahmosis I) 1534-1508

Amenhotep I 1508-1484

Thoetmoses I 1484-1472

Thoetmoses II 1472-1466

Hatsjepsoet 1466 – 1444

Thoetmoses III 1466 – 1412

Amenhotep II 1414-1388

Thoetmoses IV 1388 – 1378

Amenhotep III 1378 – 1339

Amenhotep IV/ Echnaton (Ahkenaten) 1339-1322

Smenchkare 1324 – 1321

Toetanchamon 1321 – 1311

Ay II of Eje II 1311 – 1307

Horemheb 1307 – 1292

Dynastie 19: ca. 1297 – 1188

De negentiende dynastie was ongetwijfeld het hoogtepunt van het Oude Egypte.
Dynastie 18 was na de woelige tijden van de Amarna ketterij en de voortijdige dood van Toetanchamon zo goed als uitgestorven.
De laatste twee koningen die traditioneel tot deze dynastie gerekend worden, Ay en Horemheb, waren een hoveling en een generaal. Horemheb zette Egypte weer terug op het traditionele pad maar stierf zonder mannelijke erfgenaam.
De troon ging daarom naar een andere generaal die als Ramses I de troon besteeg en de grondlegger werd van het nieuwe vorstenhuis.
Ramses regeerde maar twee jaar, maar met zijn zoon Seti I kwamen de beide landen in wat rustiger vaarwater.
Hij deed er alles aan de legitimiteit van zijn huis te onderstrepen en schuwde daarbij niet om enige geschiedvervalsing te plegen.
Zo verdwenen Hatsjepsoet, Achnaton, Toetanchamon en Smenchkare uit de annalen.
Hij liet een lijst met cartouches van 67 van zijn voorgangers vanaf Menes op een reliëf aanbrengen waar deze namen ontbreken.
Onder de bijzonder lange regering van de zoon van Seti I, Ramses II bereikte Egypte een absoluut hoogtepunt.
Het land was een grootmacht met een invloedsfeer die tot aan het huidige Turkije reikte.
Daar echter werd Egypte geconfronteerd met het Hettitische rijk dat het als gelijke moest erkennen.
Uiteindelijk sloot Ramses II met Hattusilis III een vredesverdrag – het oudste tussen twee staten waar we kennis van hebben – en onder zijn opvolgers Tudhaliyas IV en Arnuwandas III bleef de vrede gehandhaafd.

Na Ramses’ dood ging het snel bergafwaarts.
Ramses had bijzonder veel kinderen, maar besloot nog bij zijn leven dat zijn dertiende zoon Merenptah hem zou opvolgen.
Deze regeerde niet lang en na hem ontstond er een periode van verwarring en opvolgingsstrijd.
Een zekere Amenmesse, die de zoon Merenptah beweerde te zijn, greep de troon.
Hij trouwde met koningin Tiaa die hem een zoon baarde, Siptah.
De zes jaar van Siptahs regering waren vreedzaam, maar bij zijn dood ontstond er opnieuw een opvolgingsprobleem.
Zijn weduwe Tawosret regeerde enige tijd als farao, maar evenals dat aan het einde van de 6de en de 11de gebeurd was, leidde een vrouw op de troon tot de val van het vorstenhuis.
Een zekere Sethnacht veroverde de troon onder de leuze dat hij de usurpators verdrijven zou.
Hij vestigde daarmee de 20ste dynastie. Dynastieën 19 en 20 worden samen wel de Ramessiden genoemd.

De farao’s van deze dynastie:

(Klik op de naam van de farao om meer te zien)

Ramses I 1293 – 1291

Seti I 1291 – 1279

Ramses II ca. 1279-1213

Merenptah 1213 – 1202

Seti II 1202 – 1195

Amenmesses 1200 – 1196

Siptah 1195 – 1185

Tawosret 1195 – 1188

Dynastie 20: 1188 – 1069

De 20ste dynastie was de dynastie van de Ramessiden.
Deze dynastie bestond uit tien farao’s, waarvan er slechts één niet de naam “Ramses” droeg, de overige negen kozen hun naam allen omdat ze Ramses II wilden nadoen.
In de 20ste dynastie begon Egypte weer af te takelen, alle farao’s waren zwakke, meestal oudere mannen.
Al bij Ramses III kwamen er zeevolken en volken uit Azië Egypte binnenvallen. Later kwamen ook de Nubiërs vanuit het zuiden, zij zouden later gaan regeren.

De farao’s van deze dynastie:

(Klik op de naam van de farao om meer te zien)

Sethnacht (Sethnakht) 1188 – 1186

Ramses III (Ramesses III) 1186 – 1154

Ramses IV 1154 – 1147

Ramses V 1147 – 1142

Ramses VI ca. 1142/1140-1134

Ramses VII 1134 – 1126

Ramses VIII 1126-1124

Ramses IX 1124 – 1105

Ramses X 1105 – 1101

Ramses XI 1101 – 1069